sexta-feira, março 30, 2007

10 anos de blogosfera arraiana

O día 1 de abril de 1997 un cibernatuta americano espetou algo na súa bitácora e comezou así a creación da blogosfera, ese espazo virtual cheo de lixo e de beleza polo que tamén navegamos os arraianos.
Aproveitamos para dicir que xa vai sendo hora de loitar polo noso e deixar de mirar para outro lado.

quinta-feira, março 29, 2007

Xurxo Lourenzo en Celanova


XURXO LORENZO
HOME, TERRA E ALMA

Xurxo Lorenzo nace en Ourense o 11 de febreiro de 1910. Era fillo de don Xosé Lorenzo, intelectual liberal e de tendencia obreirista. Don Xosé proviña de vellas estirpes fidalgas da parte de Lobeira e Calvos de Randín. A súa esposa, dona Joaquina, representaba o enlace da fidalguía labrega coa burguesía urbana viguesa.
Xurxo sería hoxe considerado intelectualmente superdotado. Aprendeu a ler, el só, apenas con catro anos. Manifestou tamén grandes calidades de debuxante desde moi noviño, recibindo clases particulares dese os sete anos. Os libros de Xulio Verne logo o aburren. Descobre a exiptoloxía, chegando asombrosamente, con menos de quince anos, a coñecer os rudimentos da escritura xeroglífica. Rexeita os clásicos, e en plena crise romántica adolescente, devora as obras de Larra, Victor Hugo e Dumas. Ese civilizado romanticismo non o abandonará xamais no decorrer da súa breve e intensa existencia. Aprende a tocar bandurra, guitarra, laúde e mandolina. Coñece con certa profundidade as técnicas musicais, virándose de seguida para a música popular. Ingresa en Madrid na escola de arquitectura. Comeza a colaborar en diarios galegos, e sobre todo, na publicación Nós. Tórnase, aos poucos, apaixonado e profundo galeguista, aínda que a actividade política nunca o encheu. Abandona o curso de arquitecto, decepcionado polo cariz técnico e pouco artístico da disciplina, e matricúlase, xunto ao seu irmán Xoaquín (Xocas) en Filosofía e Letras. Comeza a publicar traballos sobre as antigüidades do Val do Limia, meténdose a fondo na investigación histórica. Compaxina maxistralmente tradición e visión de futuro, interpretando a arte popular desde unha perspectiva de modernidade. A súa aguda percepción artística fai que confeccione un arquivo de música popular de Lobeira, aproveitado despois por Xocas para a edición do Cantigueiro Popular da Baixa Limia. Procura con afán documentos antigos, destacando na súa faceta de transcritor e intérprete de vellos pergameos. Pasa longas temporadas en Lobeira, sobre todo nos veráns. Hai quen lembra a figura de Xurxo, a bailar a muiñeira, daquela vetada aos “señoritos”. Desterrado de Compostela, xunto ao seu irmán Xocas, por mor do seu galeguismo, instálase en Zaragoza. Por causa dun furúnculo, morre inesperadamente o 3 e abril de 1934. os seus restos descansan no cemiterio ourensán de San Francisco.

OBRA PUBLICADA
- Un casamento en Lobeira (1934)
- Blasós de Ourense (1930)
- Foro de Lobeira (1930)
- A cristianización do castro de Monterrei (1931)
- Protocolo dos documentos galegos da outra Idade Media
- O crismón na escritura de Galicia (1933)
- Tres estacións de arte rupestre da serra de Lobeira (1933)
- Catálogo dos castros galegos – Terra de Lobeira (1933)
- Notas arqueolóxicas do cruceiro marítimo de Ultreia (1934)

OBRA INÉDITA
- índice dos documentos do mosteiro de Celanova no arquivo histórico nacional
- Corpus de documentos visigodos galegos
- Unha casa na Hermida
- Blasós de Ourense (terceira parte)
- Etnografía galega da outra idade media
- O castro da pías da moura en Entrimo
- O río Limia
- Santa María a Real de Entrimo
- A casa galega
- O hábitat nas citanias
- O hábitat no outo medioevo, etc.

quarta-feira, março 28, 2007

Xornadas sobre Enrique Líster



Programa das xornadas organizadas pola Asociación A Oliveira, de Teo.


Venres, 13 de abril, 20 h:
ACHEGAMENTO POLÍTICO
XOSÉ NEIRA VILAS e XOSÉ LUÍS MÉNDEZ FERRÍN
Sábado 14 de abril, 19 h:
ACHEGAMENTO HISTÓRICO
GABRIEL CARDONA e RAMÓN VILLARES
Domingo, 15 de abril:
ACHEGAMENTO HUMANO, ás 13 h COLOCACIÓN DUNHA PLACA NA CASA NATAL e
ás 17:30 h PROXECCIÓN DE Liste pronunciado Líster, de M. LEDO
MESA REDONDA: MARGARITA LEDO ANDIÓN
XESÚS ALONSO MONTERO ACTUACIÓN MUSICAL:MERO E MINI ENRIQUE LISTER
ISAAC DIAZ PARDO
CARMINA LISTER
EDUARDO LISTE
X.L. AXEITOS

LUGAR: HOTEL CONGRESO (CACHEIRAS-TEO)

segunda-feira, março 26, 2007

Volverlles a palabra no Ateneo de Ourense


Acto emotivo e moi concurrido o da presentación do libro colectivo Volverlles a palabra, coordinado por Baldo Ramos e X. Carlos D. Alberte e promovido por Arraianos, que foi o venres pasado no Ateneo de Ourense.
Na foto aparecen os que interviron na presentación e no recital poético. Algún dos poetas seica andaba agochado nas latrinas.

segunda-feira, março 19, 2007

O Xefe e o Eloxio da carniza



SEGUNDA FEIRA de X. L. MÉNDEZ FERRÍN

"Cada serra e cada zona deshabitada de humanos debe manter un depósito de preas e de carniza"


Hai pra aí vinte anos o concello de Celanova acoutara unha tenza de monte como depósito de lixo ao que ían parar indiscriminadamente todos ou case todos os despoxos da contorna, desde restos de obras e mobeis vellos a desperdicios orgánicos. Aquilo fedía e sofría constantes crises de autocombustión que provocaban unha habitual columna de fume. Pola noite, os lobos baixaban por un subeiro secreto desde o seu santuario de Cortiña Grande e da Chaira de Amoroce, a rentes de Castromau, para rebuscar comida entre aquel lixo. Cando raiaba o sol, retirábanse os lobos e, desde as súas choupanas de onda a vila de Celanova, subían ao depósito os ciganos portugueses ou arraianos para iren, eles tamén, ao rebusco, esta vez de ferrovello e obxectos recuperabeis. Non hai moito tempo, o concello, seguindo as tendencias vixentes de hixiene pública, clausurou o depósito de lixo en Celanova. Os lobos víronse privados de alimento e os ciganos portugueses ou arraianos tiveron que ir a procurar o ferrovello algures. Naquel tempo, os lobos da miña terra, alén de buscar carniza no depósito de lixo de Celanova, comían moito das galiñas mortas que os propietarios das granxas asociadas a Coren tiraban en zanxas a ceo aberto e de acceso doado para as feras. Entre o depósito de lixo e os grandes galiñeiros movíanse os lobos. " E un élle coxo" -díxome un día meu compañeiro de observación Manuel Posada Silva, O Macendo, sinalando unhas pegadas irregulares na area dunha pista. Por parte, ao tempo había xente polas partes de Celanova que tiña a disgracia dunha morte na corte, o cadavre era montado nun tractor e abandoado na devandita Chaira de Amoroce ou Cortiña Grande. Naturalmente eran os lobos os primeiros en dar conta do becerro ou vaca morta, e sempre quedaba algo para corvos, cans de viciños, vermes, insectos e, naturalmente, microorganismos. Cada vez que tiraban unha vaca na Chaira producíase alí o Grande Festival da Biodiversidade. Hoxe todo isto está prohibido e o bicharío pasa moita fame. Anda Luis González Tosar moi impresionado. Seica lle contaron que hoxe en día os corvos velan as ovellas, que son parvas, cando elas van parir e, ao ceibaren o año, xa eles se botan sobre o bicho naipelo para o matar e comer a peteirazos. Supoño que, como é costume nos córvidos, chamarán os uns polos outros e acudirá toda unha paxarada para participar no festín. A estoria dos corvos, as grallas, as pegas e todas esas cousas en relación coa nacencia de años e outras criaturas é vella e sempre me foi referida por pegureiros permanentemente chorosos e laións. Ora ben, non dubido que a asepsia do monte decretada polas autoridades así como o efecto devastador dos incendios conduciron a unha situación indesexábel: non hai carniza nos nosos espazos naturais. E debería habela, porque cada animal morto orixina unha prodixiosa multiplicación de vida. O exemplo dos "podrideiros" dos Picos de Europa que concentrando os animais mortos nun punto da montaña en poucos anos fixo que a poboación de grandes avutres se recuperase, debe ser imitado en Galicia. Cada serra e cada zona deshabitada de humanos debe manter un depósito de preas e de carniza en lugar de que se icinere o gado morto. Coido que a icineración ou o enterramento de gado morto priva a nosa natureza de vida. Vaiamos, pois, a unha rede de depósitos de carniza estratexicamente situados en toda a superficie do país e controlados polos servizos públicos de Medio Ambiente Natural.

quinta-feira, março 15, 2007



MÉRCORES, 28 MARZO
9:30 a 10:00 Rexistro, recepción e entrega de documentación
10:00 a 10:30 Apertura de Congreso
10:30 a 11:30 Conferencia: D. Jesús de Juana (U.V.) “Sublevación militar e represión franquista en Galicia”
11:30 a 12:00 Pausa
12:00 a 13:00 Conferencia D. Lourenzo Fernandez Prieto (USC.): Os tempos e os lugares
13:00 a 14:00 Conferencia D Alberto Pena (UV): Galiza Portugal e a Guerra Civil española
16:15 a 17:15 Comunicacións
17:30 a 19:00 Actividade: Concerto: ARRAIANOS.- Os sons da raia
20:00 Conferencia Dª Mercedes Vilanova (UB): Historia, memoria e fontes orais

XOVES, 29 MARZO 2007

10:00 a 11:00 Conferencia D Xosé Manuel Cid(UV): “A represión dos mestres:mortos e fuxidos em Portugal”
11:00 a 12:00 Conferencia D Julio Prada "Fuxidos na raia. Represión, exilio e resistencia durante a guerra civil (1936-1939)"
12:00 a 12:30 Pausa
12:30 a 13:30 Conferencia D R Fernandes Braga: “Documentários e noticiários de actualidade em Portugal nos anos 30 e 40”
16:15 a 17:15 Comunicacións
17:15 a 19:15 Leonel Vieira: A sombra dos Abutres (Presentacion do Autor do Filme + Proxección + colóquio)
20:00 Conferencia: D. Javier Rodrigo (UZ): “Cautivos. Campos de concentración en la España
franquista, 1936-1947”


VENRES 30 MARZO 2007
9:00 a 10:00 Conferencia D Luis Martinez Risco: “Contrabando e guerrilla”
10:00 a 11:00 Conferencia D Xerardo Dasairas “A Represión na comarca de Verín”
11:00 a 12:00 Conferencia D Dionísio Pereira “Portugueses na Galiza: represión e morte”
12:00 a 12:30 Pausa
12:30 a 13:30 Conferencia D Anxo Gallardo (UV)“En fuga de Franco e a represión: Galegos victimas de Salazar”
16:15 a 17:15 Comunicacións
19:00 a 20:00
Conferencia D Manuel Loff (UP): “Uma panorâmica das formas de memória portuguesa
da Guerra de Espanha”
20:00 Conferencia D Harmut Heine (UB): “La oposición antifascista Ibérica y su interrelación a
través de la frontera Luso-Galaica”
Homenaxe a H Heine e Clausura

Homenaxe aos mestres represaliados polo franquismo

A Asociación para a Recuperación da Memoria Histórica, e a Federación de Ensino de Comisions Obreiras de Ourense teñen o pracer de convidalo ó acto HOMENAXE AOS MESTRES E MESTRAS REPUBLICANOS REPRESALIADOS POLO FRANQUISMO que terá lugar no Centro Cultural Deputación Ourense coa proxección do documental “La escuela fusilada”
(de Daniel Álvarez e Iñaki Pinedo - 2006, 50 min.) e posterior coloquio cos homenaxeados
e cun dos autores do documental.


Día: 28 de marzo
Hora: 19:45 horas
Rúa Progreso, 30 — Ourense


O 2006 declarouse como Ano da memoria, coa intención de que as suas actividades e celebracions teñan continuidade no tempo. Con este motivo, distintas entidades e organizacións galegas quixemos homenaxear ós homes e mulleres, docentes, mestres e mestras, que foron mortos ou represaliados durante a Guerra Civil e na posterior ditadura, como un recoñecemento a eles e ás súas familias.
Neste acto intervirán representantes das institucións galegas, mais o protagonismo principal será, loxicamente, para os homes e as mulleres daquela extraordinaria xeración de educadores e educadoras que viviron (e sobreviviron) á máis dura proba, persoal e profesional das súas vidas.
D. José Sueiro Martínez e D. Antonio Vázquez Martín, Mestres, son testemuñas vivas que poden dar conta duns acontecementos dramáticos que endexamais deberan ter acontecido. Neles queremos recoñecer e homenaxear a todos os que perderon a vida ou foron represaliados,
en Galicia, por defender a liberdade, a lexitimidade democrática e un modelo educativo renovado, laico e de calidade.
Teremos, ademais, a oportunidade de ver unha película documental que aborda emocionadamente aqueles dramáticos acontecementos, “La escuela
fusilada” de Daniel Alvarez e Iñaki Pinedo, e contaremos, tamén, coa presenza dun dos seus autores.
Por último, a Comisión Organizadora quere agradecer públicamente a colaboración institucional
recibida, o apoio dos sindicatos do ensino, herdeiros daquela tradición educativa, e das entidades promotoras e colaboradoras, así como ás persoas participantes e ás familias dos mestres e mestras fusilados en Galicia polos franquistas.

sexta-feira, março 09, 2007

Arraianos con Isaac Díaz Pardo


Unímonos á iniciativa dos amigos de Arredemo, que volven ás andadas agora cun motivo tan poderoso e lexítimo coma a defensa do noso vello e benquerido amigo Isaac Díaz Pardo, "conservador libertario, templagaitas e limpamerdas".


A Rede de Acción Socio-Cultural Arredemo vén de pór en liña unha nova páxina: www.escribelleaisaac.info, para dar resposta a un agravio informático contra Isaac Díaz Pardo acontecido no web do Grupo Sargadelos. Hai dous días, os xestores do sitio anulaban e silenciaban a conta de correo de Isaac Díaz Pardo no dominio do grupo, onde o mestre recibía mensaxes de todo o mundo, especialmente desde a Galiza emigrante. A ligazón á súa biografía (http://www.sargadelos.com/ga/diazpardo1.html) é ao formulario de correo foi deshabilitada da páxina principal nunha clara tentativa por parte da nova dirección de Sargadelos de desvencellar a imaxe corporativa do grupo do seu fundador.Sabedores deste singular exercicio de cibermesquindade, varios activistas de Arredemo, decidiron copiar as páxinas orfas, aloxalas nun novo dominio e ofrecer ao mestre unha nova conta de correo onde poder continuar a recibir a solidariedade e o agarimo dos miles de galegos galegas que aínda lle profesan a admiración, o agradecemento e o respecto debidos a un dos homes que máis loitou e traballou a prol da nosa cultura e da nosa identidade como pobo. No novo web inclúese tamén unha ligazón á campaña “Apoio a Isaac Díaz Pardo”, mestreisaac.aduaneirossemfronteiras.org, que desde hai varios meses recaba sinaturas contra a xubilación anticipada do mestre e a nova filosofía mercantilista que a actual dirección pretende imprimir ao grupo Sargadelos.Deste xeito, a Rede de Acción Socio-Cultural ARREDEMO, que actualmente traballa na posta a punto do seu novo portal de comunicación socio-cultural, quere anunciar o inminente desenvolvemento dunha serie de accións de solidariedade con Isaac Díaz Pardo e co Instituto Galego de Información, actual obxectivo da nova dirección de Sargadelos na súa estratexia de liquidación do legado histórico e conceptual de Luis Seoane, Andrés Fernández-Albalat e o propio Díaz Pardo, sen o cal a actual cultura galega non se podería comprender.Neste sentido, Arredemo quere facer un primeiro chamamento ao mundo social e cultural galego para participar e colaborar na campaña facéndolle chegar ao mestre mensaxes de solidariedade e apoio a través da súa nova conta de correo: isaac@escribelleaisaac.info, aloxada en www.escribelleaisaac.info.Por riba das coitas e loitas propias dunha empresa como Sargadelos, desde Arredemo pensamos que preservar a dignidade persoal e intelectual dun home como Isaac Díaz Pardo é un compromiso que atinxe a toda a cultura galega.



981554248

Oriente Natural


Xa sabedes que somos do Principio do Mundo, no lonxano oeste arraiano, pero falamos agora dunha interesante iniciativa política que podería promover o desenvolvemento futuro dos nosos irmaus raiotos orientais. O ideólogo da historia é un arraiano chamado Xosé Benito Reza, na foto con Touriño e Vázquez.


La Xunta promocionará el turismo de montaña en 21 municipios ourensanos


La puesta en valor de las cumbres de la provincia comenzará con diez millones de euros
Inician el proceso para declarar Trevinca y el Macizo Central como parques naturales

Artigo de M. Ascón na Voz de Galicia (Ourense)


La administración autonómica ha iniciado el proceso para crear dos nuevos parques naturales en la provincia: Pena Trevinca y el Macizo Central. Estos dos espacios se incluirán en una red para la promoción del oriente ourensano como destino de turismo verde en la que además se incluyen el parque de O Invernadeiro y el de la Serra da Lastra, así como el Bidueiral de Montederramo. La red, que se denominará OMOR (Ourense Montaña Oriental) afecta a 21 municipios, los de las comarcas de Valdeorras, Trives y Viana, además de los concellos de Castrelo do Val, Laza, Maceda y Montederramo. Para la puesta en marcha de OMOR la administración autonómica destinará en principio diez millones de euros. Con este dinero se financiará la recuperación de patrimonio -instalaciones industriales fuera de uso, centrales hidroeléctricas, enclaves mineros y pueblos abandonados-, la creación de centros de recepción y atención a los visitantes y la definición de una red de senderos e itinerarios ambientales para completar la oferta de actividades. La selección de los proyectos concretos se consensuará con los municipios afectados. Fuente de riqueza La presentación de OMOR tuvo lugar ayer en A Veiga y fue protagonizada por el conselleiro de Medio Ambiente, Pachi Vázquez, y por el presidente de la Xunta, Emilio Pérez Touriño. Esta red fue presentada por el máximo responsable de la administración autonómica como una herramienta de reequilibrio territorial. «Esta zona vive un proceso de avellentamento poboacional, de desertización e de despoboamento», dijo Touriño, que añadió que «facer fronte a esta situación e contribuir ao futuro deste territorio e ao seu desenvolvemento socioeconómico é o propósito do plan». El presidente de la Xunta explicó que el oriente ourensano tiene un «auténtico tesouro» en términos de patrimonio natural, con cuyo aprovechamiento se podrían generar nuevos empleos y crear las condiciones para evitar la actual despoblación que sufre esta zona de la provincia ourensana.El conselleiro de Medio Ambiente destacó en su intervención la importancia de crear una imagen de marca para los espacios montañosos del oriente ourensano puesto que, según dijo, «os 21 concellos cada un polo seu lado non acadarían nada». Además, el área del OMOR tiene unas características muy diferenciadas en términos de patrimonio natural a cualquier otra de Galicia. El aprovechamiento de estos recursos de una forma sostenible se realizará a través de la creación de una red de equipamientos turísticos y didácticos. Iniciativa privada La puesta en marcha del OMOR pretende crear las condiciones que eviten la emigración de los actuales habitantes del oriente ourensano e incluso conseguir la vuelta de los que un día se vieron obligados a marchar. Para este objetivo es esencial, según explicó el presidente de la Xunta, que las medidas que articule la administración autonómica vayan acompañadas de una iniciativa privada potente que ayude a completar la oferta turística. En este sentido, uno de los principales objetivos que se marca la Xunta al crear la marca OMOR es poder trasladar a la población local las posibilidades de futuro que se abren en este territorio. La Consellería de Medio Ambiente iniciará también contactos con los 21 municipios de la provincia afectados para consensuar los proyectos específicos a poner en marcha en cada uno de ellos.


Sedioloquere...

domingo, março 04, 2007

Perdidos na serra de Queguas



Dos empleados del Concello de Entrimo se desorientan durante una excursión y aparecen tras 14 horas sanos y salvos.


A.Méndez / OURENSE


No pasamos miedo pero nos preocupaban nuestras familias y el frío, porque no íbamos bien equipados. Nunca pensamos en la posibilidad de perdernos y mucho menos en pasar la noche a la intemperie en medio de la nada. Fue toda una aventura, pero con final feliz, por suerte".Más tranquilo y después de varias horas de sueño reparador, así relataba ayer Juan Carlos Domínguez, funcionario del concello ourensano de Entrimo, de 43 años, la noche que había pasado el martes con su compañero de trabajo, Javier López, de 30, perdidos por la Serra de Queguas.Ambos se conocen desde septiembre, cuando Javier entró a trabajar como becario en el servicio de Arquivo e Documentación del Concello. El martes, Juan Carlos le propuso una excursión a las pallozas de Serra de Queguas para que conociera el entorno y a las 16:00 horas emprendieron camino.La tarde se la prometía feliz, el cielo estaba despejado y todo parecía ir bien. Los dos compañeros accedieron en coche hasta Casa da Moura y después caminaron hasta el enclave de las pallozas. Fue entonces cuando, "encantados" con lo que veían, sobre las 17:00 horas decidieron "seguir un poco más adelante para visitar un dolmen en el Coto Pena da Man" y fue en este segundo itinerario "cuando la niebla empezó a cubrirlo todo y acabamos desorientados", relata Javier, todavía abrumado por el revuelo organizado.Fue a las 18:30 horas, al intentar regresar al pueblo, cuando se perdieron y ya no consiguieron alcanzar el coche, que habían dejado aparcado unos kilómetros más abajo. Una hora más tarde, "ambos fuimos conscientes de que nos habíamos perdido y empezamos a pensar en cómo afrontar la noche allí".La novia de Javier fue la que alertó a los servicios de emergencia a las 20:41 de la tarde, y poco después ya se dirigían hacia el monte en pequeños grupos los hermanos de Juan Carlos y varios compañeros de trabajo para intentar localizarlos.La zona en que se encontraban está bastante apartada, ya en la frontera con Portugal, y los móviles de los dos excursionistas apenas tuvieron cobertura para mandar un escueto mensaje en el que indicaban "nos encontramos bien pero no sabemos dónde estamos". "No llevábamos comida ni ropa de abrigo y a las 22:00 horas se puso a llover y tuvimos que improvisar un pequeño refugio colocando el paraguas entre unas rocas a modo de techo", explicaban ayer entre risas.A las 05:00 de la mañana del miércoles escampó y dos horas después los sorprendió una mañana despejada y pudieron ponerse en camino. Con la luz enseguida se orientaron y tras una hora de caminata llegaron a la zona donde habían aparcado el coche y donde les esperaba la Guardia Civil, miembros de Protección Civil de Entrimo y numerosos conocidos.Final felizEran las 09:00 de la mañana y los dos fueron recibidos como héroes y entre abrazos por familiares y amigos. Superado el susto y después de dormir hasta bien entrada la tarde, empezaron a recibir llamadas en casa de Juan Carlos, y en el hostal Entrimeña, donde se hospeda Javier, natural de Maside pero con trabajo tres días a la semana en el Concello.Se encuentran bien y reconocen que "lo peor fue el frío y pensar en la familia". En el caso de Juan Carlos, que hacía de guía, a esta sensación "se sumaba la de culpabilidad, pues no podía parar de pensar que yo había tomado la iniciativa de salir de excursión".La noche dio para todo y lo único que perturbaba sus amenas charlas fueron "las preguntas de Javier sobre la posibilidad de que nos atacase un lobo", comentaba entre risas Juan Carlos, recordando las explicaciones que ideó durante horas para tranquilizar a su amigo.Los empleados del Concello y el propio alcalde se mostraban ayer sorprendidos por lo sucedido, al comentar que "Juan Carlos se crió en el pueblo y conoce al dedillo estos montes". Sin embargo, ellos no contaban con la niebla y ésta les sorprendió con una aventura "difícil de olvidar".



Esta información foi publicada o outro día no Faro de Ourense.

MANDA CARALLO sen comentario...




só traemos eiquí unha información sobre as burradas promovidas por algúns ecoloxistas famélicos que buscan polémica e algo de espazo nos medios. Xa está ben, señores de fentos, sexamos serios.

Seica tamén hai algo de política polo medio. Un arraiano chamado Ramón, nobre coma un boi que luta nos xulgados, vencerá sobre a cornamenta dunha fiscalía moi interesada na etnografía. Porque neste caso a tradición arraiana caga duro sobre o ecoloxismo supostamente nacionalista e aparvado. Que as chegas sempre se fixeron nesta terra sen a vosa axuda. Beizón.



Publicado no Faro do outro día:



A FISCALÍA INVESTIGA AS CHEGAS DE BOIS



La Fiscalía de Ourense está investigando la seguridad y las condiciones en que se desarrolla cada mes de agosto la "Chega de bois" de Muíños, una fiesta tradicional en la que el año pasado dos animales sorprendieron a los organizadores y embistieron a varias personas del público, que no llegaron a sufrir daños importantes.Fue el propio alcalde de Muíños, Plácido Álvarez, el que dio a conocer la existencia de la investigación durante uno de los últimos plenos del Concello, en el que explicó a sus compañeros de corporación que la Fiscalía ourensana le había solicitado documentación e informes relativos a la fiesta más popular y de mayor repercusión económica del municipio.La polémica se arrastra desde hace años, cuando los colectivos ecologistas empezaron a vigilar de cerca el desarrollo de la "Chega de bois" y las medidas de seguridad que se adoptaban para garantizar la seguridad de los espectadores. Incansable es también su lucha contra este "espectáculo macabro" por el "daño" que según ellos se infringe a los bois, auténticos protagonistas de la jornada.Precisamente, según explicaba ayer el fiscal jefe de Ourense, Florentino Delgado, "fue a raíz de una denuncia de la Asociación para a Defensa Ecolóxica de Galicia (Adega) cuando se empezaron a investigar los hechos".Por el momento, Fiscalía está instruyendo diligencias de investigación y Delgado Ayuso insistía en que "por el momento no se han detectado indicios racionales de delito". Será una vez cerradas las diligencias previas, cuando un fiscal valore la información de la que se dispone y decida si tiene cabida la apertura de un proceso judicial o se archivan las diligencias.Fiesta sin permisoCabe recordar que la Chega de Bois de Muíños, una de las fiestas más populares del verano en Ourense, se celebra todos los años sin permiso de la Consellería de Medio Ambiente ni de la Subdelegación del Gobierno, pues el alcalde siempre ha manifestado que prefiere pagar una multa a la Administración que renunciar a esta tradición.La principal preocupación de los grupos ecologistas, además del "posible maltrato animal", es el recinto en que se celebra la Chega, un campo de fútbol que, en su opinión, "no reúne los requisitos mínimos de seguridad", lo que provocó la denuncia.